วิสาหกิจชุมชนนาร่องการเพิ่มประสิทธิภาพการเลี้ยงสัตว์น้าเศรษฐกิจโดยใช้โรงเรือนแสงอาทิตย์และการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ปลาชุมชน

ประเทศไทยเป็นประเทศอุตสาหกรรมการเกษตร ถือเป็นเส้นเลือดใหญ่ของอุตสาหกรรมห่วงโซ่

อาหารที่สาคัญของโลก ประชาชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพด้านการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ การเพาะเลี้ยงสัตว์น้า

เป็นอุตสาหกรรมที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและเป็นแหล่งอาหารที่มีขนาดใหญ่ และส่วนใหญ่มีแหล่งการ

ผลิตอยู่ในทวีปเอเชีย ประเทศไทยประสบความสาเร็จในด้านการพัฒนาการประมงจนสามารถติดอันดับหนึ่งใน

สิบของโลกที่มีผลผลิตสูง และยังติดอันดับต้นๆ ของผู้ส่งออกสินค้าประมงมาตั้งแต่ปี 2535[1] แต่การผลิตภาค

เกษตรของประเทศมีการหดตัวร้อยละ 1.5 ปรับตัวดีขึ้นจากที่หดตัวร้อยละ 2.1 ในไตรมาสที่ 4/2558 ปัจจัย

สาคัญที่ทาให้การผลิตภาคการเกษตรของประเทศดีขึ้นมาจากสาขาประมงที่ขยายตัวได้ร้อยละ 9.1 (ไตรมาสที่

1/2559) มีส่วนช่วยให้เศรษฐกิจไทยขยายตัวร้อยละ 0.9 (QoQ SA) [2] ซึ่งเป็นการพัฒนาตามแนวคิด “การ

พัฒนากระแสหลัก” (mainstream development) ที่มุ่งเน้นการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อการตลาดและการ

ส่งออก (market & export-oriented economy) ที่ไม่ส่งผลกระทบต่อเกษตรกรและความยั่งยืนของ

สิ่งแวดล้อม

การวิจัยเพื่อสร้างนวัฒกรรมการเพิ่มมูลค่าของสินค้าและบริการทั้งจากผลิตผลเดิม ผลตภัณฑ์

ใหม่ ผลิตผลพลอยได้ระหว่าการผลิตและบริการเดิม หรือบริการใหม่ๆ ให้มีความเหมาะสมทางเศรษฐศาสตร์

โดยอาจเป็นการพัฒนาหรือต่อยอดวัสดุ/วัตถุดิบกึ่งสาเร็จรูป หรือขั้นกลางในกระบวนการผลิตทั้งในระดับชุมชน

และอุตสาหกรรม รวมทั้งการสร้างนวัฒกรรมภาคบริการที่สามารถตอบสนองความต้องการได้ตั้งแต่ต้นน้าจนถึง

ปลายน้า