ความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนในนวัตกรรมกับความยั่งยืนโดยการมีการวางแผนภาษีเป็นตัวแปรส่งผ่าน

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนในนวัตกรรมกับความยั่งยืนโดยมีการวางแผนภาษีเป็นตัวแปรส่งผ่าน โดยการลงทุนในนวัตกรรมประกอบด้วยนวัตกรรมแบบการแสวงหาความรู้ และนวัตกรรมแบบการใช้องค์ความรู้ มีความสัมพันธ์กับความยั่งยืนของกิจการซึ่งมาจากการคำนวณจากสูตร ซึ่งประกอบด้วยอัตรากำไร การหมุนเวียนสินทรัพย์ อัตราส่วนทางการเงิน และอัตราการรักษาลูกค้า ในการศึกษาครั้งนี้เก็บรวบรวมข้อมูลจาก บริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ระหว่างปี 2564 – 2566 จำนวน 394 ตัวอย่าง สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐานได้แก่ การวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression)

ผลการศึกษาพบว่า การลงทุนในนวัตกรรมแบบการใช้องค์ความรู้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอัตราภาษีเงินนิติบุคคลแท้จริง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

นอกจากนั้นพบว่าการลงทุนในนวัตกรรมไม่ส่งผลทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อความยั่งยืนของกิจการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

This study aimed to investigate the relationship between investment in innovation and sustainability, with tax planning as a mediating variable. Investment in innovation, comprising exploration innovation and exploitative innovation, was linked to business sustainability, which was measured by profit margin, asset turnover, financial leverage, and retention ratio. Data were collected from companies listed on the Stock Exchange of Thailand between 2021 and 2023, sample 493 for data analysis. Multiple regression analysis was employed to test the hypotheses.

The results indicated that exploitative innovation have a positively related to the effective corporate income tax rate (ETR). Investing in innovation does not directly or indirectly have a statistically significant effect on the sustainability of the business.