รายละเอียดโครงการ

ในปัจจุบันภาคการตลาดและผู้บริโภคมีความต้องการอาหารที่ปลอดภัยและมีคุณภาพสูง สำหรับมาตรฐานความปลอดภัยด้านอาหารนั้นเป็นความต้องการของประชาชนทั้งประเทศ ซึ่งทุกประเทศได้กำหนดมาตรฐานและกฎระเบียบด้านอาหารปลอดภัย เพื่อปกป้องชีวิตและสุขภาพของผู้บริโภค โดยอ้างอิงจากมาตรฐานด้านสุขอนามัย และสุขอนามัยพืช เพื่อควบคุมสินค้าด้านการเกษตรและอาหาร ให้ปลอดภัยจากการปนเปื้อนของสารเคมี จุลินทรีย์และศัตรูพืช โดยเฉพาะพืชผัก ที่เกษตรกรมีการใช้สารเคมีในกระบวนการผลิตที่มากเกินความจำเป็น มีการใช้อย่างไม่ถูกต้อง ทำให้เกิดผลกระทบต่อสุขอนามัย ของเกษตรกรผู้ผลิตและผู้บริโภค ซึ่งในปัจจุบันผลผลิตพืชผักปลอดภัยในตลาดมีไม่เพียงพอต่อความต้องการของผู้บริโภค ซึ่งมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นทุกปี กรมส่งเสริมการเกษตรเป็นหน่วยงานที่มีภารกิจในการส่งเสริมและพัฒนาให้เกษตรกรมีความรู้ ทักษะ และความชำนาญ สามารถผลิตสินค้าเกษตรที่ปลอดภัยและได้มาตรฐาน และเป็นที่ยอมรับของผู้บริโภคทั้งภายในและต่างประเทศ แต่เกษตรกรในฐานะผู้ผลิตยังไม่มีความรู้ทักษะในการผลิตที่มีการควบคุมและต้องปฏิบัติตามมาตรฐานระบบการผลิต จึงมีความจำเป็นต้องพัฒนาเกษตรกรให้สามารถผลิตสินค้าเกษตรที่ปลอดภัยและมีคุณภาพ เพื่อให้เกิดความยั่งยืนในระบบการผลิตสินค้าเกษตรและคุณภาพสิ่งแวดล้อมรวมทั้งปลอดภัยต่อสุขภาพของเกษตรกรผู้ผลิตและผู้บริโภค ประเทศไทยนับได้ว่าเป็นประเทศที่มีพื้นที่เกษตรกรรมเป็นอันดับ 2 ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีพื้นที่การเกษตรคิดเป็น 47% ของพื้นที่ทั้งประเทศ อย่างไรก็ดีผลผลิตยังอยู่ในระดับต่ำเนื่องจากมีปัญหาดินเสื่อมในระดับรุนแรงและวิกฤตรวมกัน 36 ล้านไร่ คิดเป็น 11.2% ของพื้นที่ประเทศ และปัญหาดินเสื่อมมีแนวโน้มขยายตัวเพิ่มขึ้นประมาณปีละ 1 ล้านไร่ การใช้ผลผลิตจากชีวมวลหรือวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรเพื่อนำมา เป็นองค์ประกอบของการเกษตรแบบปลอดภัย และเกษตรอินทรีย์ นั้นมีบทบาทสำคัญต่อภาคเกษตรกรรมเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากสามารถนำไปใช้ประโยชน์ทางด้านการเกษตรมากมาย โดยเฉพาะถ่านชีวภาพมีความคงตัวสูงย่อยสลายได้ช้าจึงช่วยกักเก็บคาร์บอนไว้ในดินได้ยาวนานและไม่ทำปฏิกิริยากับสารใดๆ สามารถกักเก็บน้ำและเป็นที่อยู่อาศัยของจุลินทรีย์ ซึ่งเป็นตัวสร้างสารอาหารในดินทำให้ดินชุ่มชื้นและอุดมสมบูรณ์ปลดปล่อยธาตุอาหารให้แก่พืช แบบช้าๆ เพิ่มคุณภาพของปุ๋ยอินทรีย์ให้สูงขึ้นสร้างความสมดุลให้กับระบบนิเวศน์ รูพรุนตามธรรมชาติของถ่านชีวภาพ เมื่อใส่ลงในดินจะช่วยการระบายอากาศ การซึมน้ำ การอุ้มน้ำ ดูดยึดธาตุอาหาร เป็นที่อยู่ของจุลินทรีย์ ลดความเป็นกรดของดิน นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มคุณภาพของปุ๋ยให้สูงขึ้น ทำให้ประหยัดการใช้ปุ๋ย ลดต้นทุน เพิ่มรายได้เพิ่มผลผลิต เป็นเทคโนโลยีที่สามารถพัฒนาได้ตั้งแต่ระดับเกษตรกร ครัวเรือน ชุมชนและองค์กรส่วนท้องถิ่น การผลิตถ่านชีวภาพจากเศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรที่มีอยู่ในท้องถิ่น เช่น ฟางข้าว แกลบ ต้น ตอ หรือซังข้าวโพด เป็นต้น สามารถช่วยลดขยะชีวมวล และหากนำถ่านชีวภาพมาใช้เป็นส่วนผสมของปุ๋ยอินทรีย์ เพื่อใช้ในการเกษตรกรรม สามารถช่วยเพิ่มธาตุคาร์บอนให้แก่ดิน ช่วยในการบำรุงดิน เพิ่มความสมบูรณ์ให้ดิน ปรับปรุงสภาพทางกายภาพของดิน เพิ่มผลผลิตทางการเกษตร เพิ่มอาหารปลอดสารพิษ เพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกร และสามารถลดปัญหาโดยอ้อมด้านหมอกควันในบรรยากาศ อันเป็นตัวการหนึ่งของภาวะโลกร้อนได้อย่างยั่งยืน สร้างความสมดุลให้กับระบบนิเวศอย่างยั่งยืน อีกทั้งยังเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็นแนวทางแก้ไขปัญหาที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย จากการนำยุทธศาสตร์ด้านการพัฒนาและส่งเสริมเศรษฐกิจฐานราก เพื่อการจัดการดูแลและยกระดับประชาชนผู้มีรายได้น้อย ให้มีความเข้มแข็งและเติบโตบนคุณภาพชีวิตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน ด้วยการบริหารจัดการเศษวัสดุที่เหลือใช้ทางการเกษตร ด้วยการนำมาใช้ประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจและเกษตรกรรม ตั้งแต่ระดับเกษตรกร ครัวเรือน และชุมชน อย่างยั่งยืน