รายละเอียดโครงการ

มหาวิทยาลัยแม่โจ้-ชุมพรเปิดการเรียนการสอนด้านการเกษตรและด้านอื่นๆที่เกี่ยวข้อง ซึ่งสาขาวิชาที่เปิดการเรียนการสอน ประกอบด้วย สาขาวิชาพัฒนาการท่องเที่ยว สาขาวิชาบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการประมง (เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ สาขาวิชาเทคโนโลยีการผลิตพืชและสาขาวิชารัฐศาสตร์ ซึ่งเป็นแหล่งผลิตบุคลากรออกสู่ภาคเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมอื่นๆ จำนวนมาก ขณะที่มหาวิทยาลัยฯ มีการวางเป้าหมายทิศทางการพัฒนาระยะ 15 ปี พ.ศ. 2555-2569 เป็น “มหาวิทยาลัยแห่งชีวิต” ที่เคารพและให้ความสำคัญกับธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ภายใต้ปรัชญา : “มุ่งมั่นพัฒนาบัณฑิตสู่ความเป็นผู้อุดมด้วยปัญญา อดทน สู้งาน เป็นผู้มีคุณธรรม และจริยธรรม เพื่อความรุ่งเรื่องวัฒนาของสังคมไทยที่มีการเกษตรเป็นรากฐาน” ทั้งนี้ที่ผ่านมากลุ่มนักศึกษาโดยชมรมกองกำลัง “เที่ยว” รับใช้สังคมดำเนินกิจกรรมเพื่อการกระตุ้นเตือนและส่งเสริมการสร้างจิตสำนึกแก่นักศึกษา บุคลากร และผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ให้เกิดการมีส่วนร่วมรับผิดชอบต่อผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นจากการจัดการเรียนการสอนและการบริหารจัดการ ด้วยการให้ความสำคัญกับการคำนึงถึงผลกระทบสิ่งแวดล้อมด้านต่างๆที่เกิดจากระบวนการในการจัดการเรียนการสอน ประกอบด้วย 1) ขยะอินทรีย์ภายในโรงอาหารมหาวิทยาลัยฯ 2) การใช้พลังงาน (น้ำมันเชื้อเพลิง พลังงานไฟฟ้า) 3) ปริมาณทั่วไป 4) คุณภาพน้ำ 5) การปลูกป่าสามอย่างประโยชน์สี่อย่างตามแนวทางศาสตร์พระราชา ควบคู่กับการร่วมเป็นสมาชิกฯ เครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดชุมพรเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการนำพาพลังจิตอาสาจากสถาบันการศึกษา ไปหนุนเสริมพลังการขับเคลื่อนเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดชุมพร ภายใต้ปณิธานร่วมโดยใช้การท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นเครื่องมือเพื่อการอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ สังคมและวัฒนธรรม การพัฒนาชุมชน-คน บนพื้นฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และกระตุ้นเศรษฐกิจฐานราก ซึ่งสอดคล้องกับกรอบแนวคิด 4 ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับโครงการการดำเนินกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อมของเยาวชนภายในมหาวิทยาลัย (Green Youth) คือ 1. การบริโภคที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมภายในมหาวิทยาลัย 2. การจัดการของเสียภายในมหาวิทยาลัย 3. การเพิ่มพื้นที่สีเขียวในมหาวิทยาลัย 4. การจัดการพลังงานภายในมหาวิทยาลัย หรือประเด็นด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นจากฐานทุนทรัพยากรภายในมหาวิทยาลัยฯ ประกอบกับผลการดำเนินกิจกรรมของทาง กองกำลัง “เที่ยว” รับใช้สังคมที่ผ่านมา โดยเฉพาะประเด็นการเชื่อมโยงการทำงานร่วมกับภาคีเครือข่ายภายใต้กลไกขับเคลื่อนเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นการสร้างพื้นที่ทำงานและร่วมผลักดันให้เกิดการสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชนแบบบูรณาการจาก 6 องคาพยพ ได้แก่ เครือข่ายภาคประชาชน ภาควิชาการ ภาครัฐ NGOs สื่อสารมวลชนและภาคเอกชน ประกอบด้วย เทศบาลหรืออบต.พื้นที่นั้นๆ องค์การบริหารส่วนจังหวัดชุมพร สำนักงานเกษตรและสหกรณ์จังหวัดชุมพร สำนักงานพาณิชย์จังหวัดชุมพร สำนักงานพัฒนาชุมชน การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานจังหวัดชุมพร สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดชุมพร สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดชุมพร สมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดชุมพร สภาอุตสาหกรรมจังหวัดชุมพร สมาคมการท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดชุมพร เครือข่ายสถาบันการศึกษา พร้อมกันนี้ยังเกิดการเชื่อมโยงกับกลุ่มแกนนำเยาวชนเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดชุมพร ในปีพ.ศ. 2567 โดยดำเนินการผ่านความร่วมมือทั้งที่เป็นทางการ คือ MOU ระหว่างหน่วยงาน และไม่เป็นทางการ คือ การประสานความร่วมมือในการจัดทำเส้นทางการท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดชุมพร การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชนและประเด็นต่างๆที่เกี่ยวข้องทั้งในระดับแหล่งและระดับอำเภอตามโจทย์ความต้องการของชุมชนอย่างแท้จริง โดยกลไกดังกล่าวมีภาคประชาชนเป็นศูนย์กลาง ส่วนภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้องซึ่งร่วมอยู่ในกลไกการขับเคลื่อนดังกล่าวนั้น จะมีส่วนร่วมในการสนับสนุนทรัพยากร เช่น บุคลากร งบประมาณ วัสดุ อุปกรณ์ เป็นต้น โดยเฉพาะทรัพยากรบุคคลซึ่งเป็นตัวแทนจากหน่วยงานที่มีบทบาท หน้าที่ และอำนาจในการตัดสินใจ ทั้งนี้จะได้รับโจทย์การพัฒนาทุกมิติ เช่น การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว โครงข่ายการท่องเที่ยว การพัฒนาองค์กรชุมชนและเครือข่าย การพัฒนาทรัพยากรบุคคล การตลาดและประชาสัมพันธ์ เป็นต้น ซึ่งสอดคล้องกับความต้องการและความคาดหวังของภาคประชาชนทุกระดับ และสอดคล้องตามพันธกิจของหน่วยงานนั้นๆ เพื่อร่วมกันขับเคลื่อนการท่องเที่ยวโดยชุมชนให้เกิดความยั่งยืนตั้งแต่ระดับพื้นที่จนถึงระดับประเทศ ทั้งนี้เพื่อให้เกิดการขยายผลความร่วมมืออย่างเป็นรูปธรรมทั้งการเชื่อมโยงพื้นที่ผ่านเส้นทางการท่องเที่ยวโดยชุมชนควบคู่กับการประเมินค่าการปลดปล่อยก๊าซคาร์บอน และแนวทางการชดเชยด้วยกิจกรรมสิ่งแวดล้อมและกิจกรรมทางสังคมรูปแบบต่างๆ จึงต้องดำเนินการผ่านกลไกลกองกำลัง "เที่ยว" รับใช้สังคมเพื่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อม