รายละเอียดโครงการ

ไก่พื้นเมือง เป็นสัตว์เลี้ยงที่เกษตรกรไทยนิยมเลี้ยงสืบทอดในครัวเรือนกันมานานหลายสิบปี เพราะเป็นได้ทั้งแหล่งอาหารโปรตีน และยังสามารถช่วยเพิ่มพูนรายได้ให้แก่ครอบครัว โดยเฉพาะในชนบท เกษตรกรไทยมีเวลาว่างจากการทำนา ทำไร่ หรือทำสวน ก็ทำการเลี้ยงไก่พื้นเมืองเป็นรายได้เสริม เพราะการเลี้ยงไก่พันธุ์พื้นเมืองไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายมากมายนัก ไม่ต้องลงทุนทำฟาร์ม หรือเล้าไก่ที่เป็นมาตรฐานหรือมีความแข็งแรงที่ต้องใช้วัสดุก่อสร้างที่มีราคาแพง เพราะการเลี้ยงไก่พันธุ์พื้นเมืองนั้น สามารถเลี้ยงตามบ้าน คอกสุกร คอกวัว ห้างนา โดยใช้เศษอาหาร เช่น เศษข้าว รำข้าว ข้าวเปลือก ข้าวโพด เศษใบพืชผักต่าง ๆ ก็นำมาเป็นอาหารไก่ได้ และไก่พันธุ์พื้นเมืองโดยธรรมชาติแล้ว จะหากินเก่งคุ้ยเขี่ยหาแมลงตัวเล็ก ๆ เป็นอาหาร เช่น มด ปลวก และหนอนแมลงต่าง ๆ และไก่พันธุ์พื้นเมืองก็จะมีความอดทนต่อสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงได้ดี ตลอดจนมีความต้านทานต่อโรคระบาด ต่าง ๆ ได้ดีกว่าไก่ที่พัฒนาพันธุ์มาเพื่อการเลี้ยงแบบเศรษฐกิจ ดังนั้น มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ควรมีการรวบรวมพันธุ์ไก่พื้นเมือง เพื่อการอนุรักษ์พันธุกรรมที่ดีเด่น ความนิยมของการเลี้ยงไก่พื้นเมืองนั้นแยกได้เป็น 3 ลักษณะ คือ การเลี้ยงในลักษณะไก่สวยงามเชิงอนุรักษ์ การเลี้ยงไว้เพื่อกีฬาชนไก่ และการเลี้ยงบริโภคเนื้อไก่ โดยลักษณะเด่นของไก่พื้นเมืองคือการเลี้ยงปล่อยแบบธรรมชาติ ซึ่งนับว่าเป็นแนวทางสอดคล้องกับกระแสการอนุรักษธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จึงมีความสำคัญและเป็นแหล่งเรียนรู้แก่บุคคลทั่วไปที่สนใจเข้ามาศึกษาดูงานและนำไปประกอบเป็นอาชีพ ต่อไป