รายละเอียดโครงการ

“สังคมสูงวัย” คือ สังคมที่มีสัดส่วนของผู้สูงอายุหรือประชากรที่มีอายุ 60 ปี ขึ้นไป มีการคาดการณ์ไว้ว่าในปี พ.ศ. 2564 สัดส่วนของจำนวนผู้สูงอายุจะเพิ่มขึ้นไปถึงร้อยละ 20-30 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม ความจริงแล้วคนส่วนใหญ่ในสังคมยังเข้าใจว่า การรับมือกับเรื่องนี้กลับเป็นเพียงการจัดการกับเรื่องสุขภาพของผู้สูงอายุ ทำให้การแก้ปัญหาหลักมักจำกัดอยู่เพียงแต่กลุ่ม ๆ เช่น การจ่ายเบี้ยยังชีพคนชรา การจัดสวัสดิการต่าง ๆ แต่กลับไม่ได้เชื่อมโยงเข้ากับการเตรียมการตั้งแต่ยังอยู่ในวัยทำงาน จึงเป็นสถานการณ์ที่เราจำเป็นต้องกลับมาสนใจจริง ๆ เกี่ยวกับสังคมผู้สูงอายุในประเทศของเรา รวมทั้งการส่งผลต่อเศรษฐกิจโดยรวมของชาติด้วย การเพิ่มทักษะและการจัดหางานให้เหมาะสมกับแรงงาน จะช่วยเพิ่มความสามารถในการหารายได้ และยกระดับประสิทธิภาพของแรงงานในระยะยาว ปัจจุบันประเทศไทยมีโครงการฝึกอบรมแรงงานสูงอายุเพื่อเพิ่มโอกาสในการประกอบอาชีพที่หลากหลายมากขึ้น และมีการคุ้มครองทางสังคมให้ผู้สูงอายุพึ่งพาตนเองได้เช่นกัน การยกระดับคุณภาพชีวิต : เราสามารถวางแผนตั้งแต่เนิ่น ๆ โดยภาครัฐก็มีส่วนสำคัญในการวางระบบโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสมต่อการดำรงชีวิตของผู้สูงอายุ รวมถึงการจัดสรรรายได้และรายจ่ายอย่างสมดุล โดยเฉพาะรายได้หลังวัยเกษียณ ผ่านการตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ดังพระราชดำรัสตอนหนึ่งของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พระองค์จึงทรงมุ่งพัฒนาให้ประชาชนมีอาชีพที่มั่นคง สามารถพึ่งตนเองได้ ดังพระราชดำรัสตอนหนึ่งที่ว่า ...."การที่จะแจกสิ่งของหรือเงินแก่ราษฎรนั้น เป็นการช่วยเหลือชั่วคราว ไม่ยั่งยืน การที่จะให้ประชาชนอยู่รอดได้ก็คือ การให้อาชีพ" ....พระราชดำรัส เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2542 กลุ่มผู้สูงอายุ หมู่ 6 ตำบลบ้านถิ่น อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ ได้รวมกลุ่มกันจัดตั้ง “วิสาหกิจชุมชนศูนย์การเรียนรู้ธรรมชาติบำบัด” ก่อตั้งเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2562 มีสมาชิกจำนวน 26 คน ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้สูงอายุมาร่วมกันทำกิจกรรมต่าง ๆ และส่งเสริมให้เกิดการฝึกทักษะฝีมือ เพื่อให้เกิดรายได้แก่สมาชิกในกลุ่ม โดยจะทำการผลิต ผลิตภัณฑ์หัตถกรรม เช่น ผ้าปัก กระเป๋าสาน การย้อมผ้าหม้อห้อม การทำดอกไม้ เป็นต้น ม อย่างไรก็ตาม จากการสัมภาษณ์ นางธีรนาฎ ไหล่ทุ่ง ประธานกลุ่ม เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2566 พบว่า กลุ่มยังต้องการที่จะพัฒนาฝีมือในการตัดเย็บ ออกแบบให้ตรงกับความต้องการของตลาด โดยเฉพาะงานประเภทของฝากของที่ระลึก ที่เก็บกุญแจ กุญแจ กระเป๋าจากเศษผ้าหม้อห้อม เนื่องจากในช่วงเกษียณอายุราชการและช่วงเทศกาลปีใหม่ จะมีลูกค้าสอบถามเข้ามาเพื่อซื้อสินค้าดังกล่าว แต่ทางกลุ่มยังประสบปัญหาในเรื่องของการตัดเย็บ การออกแบบ รวมถึงวางแผนการตลาดเพื่อให้สามารถผลิตสินค้าขายได้ตลอดปี อีกทั้งจะทำให้เกิดรายได้แก่กลุ่มและสมาชิกผู้สูงอายุ โดยงานดังกล่าวทุกคนสามารถนำกลับไปทำต่อที่บ้านหรือมารวมกลุ่มกันได้ ซึ่งจะทำให้สามารถบำบัดโรคซึมเศร้าและสร้างรายได้ให้กับกลุ่มผู้สูงอายุได้ ดังนั้น มหาวิทยาลัยแม่โจ้-แพร่ เฉลิมพระเกียรติ จึงเล็งเห็นถึงความสำคัญในการพัฒนาส่งเสริมอาชีพให้กับกลุ่มวิสาหกิจชุมชนธรรมชาติบำบัด ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุให้สามารถพัฒนาผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจากผ้าหม้อห้อม กำหนดราคาและวางแผนการตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์หัตถกรรม โดยโครงการจะสามารถสร้างรายได้เพิ่มขึ้น ไม่น้อยกว่า ร้อยละ 20/สร้างอาชีพให้กับผู้สูงอายุ รวมถึงในด้านสังคมจะสามารถสร้างความเข้มแข็งให้กับกลุ่ม สูงอายุ/สร้างเครือข่ายร่วมกัน/มีหน่วยงานจากภาครัฐในท้องถิ่นสนับสนุน อีกทั้งผลกระทบต่อ ด้านสิ่งแวดล้อม จะก่อให้เกิดจิตสำนึกในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเนื่องจากมีการนำเศษผ้ามาต่อยอดทำผลิตภัณฑ์ ทำให้ลดการเกิดขยะจากการตัดเย็บ