รายละเอียดโครงการ

ประเทศไทยมีโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดําริของพระบาทสมเด็จพระเจาอยูหัวฯ สมเด็จพระนางเจา พระบรมราชินีนาถ และพระบรมวงศานุวงศ ที่มีพระราชดําริโครงการขึ้นอยู่มากมายหลายโครงการ ด้วยสายพระเนตรอันยาวไกล ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่ทรงเล็งเห็นความสำคัญของพลังงานในทุกด้าน ทั้งน้ำ แสงอาทิตย์ ลม และเชื้อเพลิงชีวภาพ ซึ่งพระองค์ทรงเป็น พระบิดาแห่งพลังงานไทย ทรงใช้ดิน น้ำ ลม ไฟให้เกิดประโยชน์สูงสุด และในสถานการณ์โลกปัจจุบัน ปัญหาสิ่งแวดล้อมหรือมลภาวะเป็นพิษ กำลังเป็นปัญหาใหญ่ระดับโลกเรื่องหนึ่ง สาเหตุที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อนก็เพราะว่าก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้นจากการทำกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นการเผาผลาญถ่านหินและเชื้อเพลิง รวมไปถึงสารเคมีที่มีส่วนผสมของก๊าซเรือนกระจกที่มนุษย์ใช้ ทำให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เกิดขึ้นเป็นจำนวนมากไปห่อหุ้มโลกชั้นบรรยากาศ อันเป็นการปิดกั้นไม่ให้มีการระบายความร้อนเป็นไปตามธรรมชาติ ซึ่งมีผลทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น ดังพระราชดำรัสตอนหนึ่งที่พระองค์ตรัสถึงเรื่องการใช้พลังงานว่า "...ถ้าน้ำมันเชื้อเพลิงหมดแล้ว ก็ใช้เชื้อเพลิงอย่างอื่นได้ มีแต่ต้องขยัน หาวิธีที่ทำให้เชื้อเพลิงเกิดใหม่เชื้อเพลิงที่เรียกว่าน้ำมันนั้นมันจะหมดภายในไม่กี่ปีหรือไม่กี่สิบปีก็หมด ถ้าไม่ได้ทำเชื้อเพลิงทดแทนเราก็เดือดร้อน...” ดังพระราชดำรัสที่พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคลในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิตฯ วันอาทิตย์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ.2548 การลดสภาวะโลกร้อนตามแนวพระราชดำรินั้น ต้องมีการบูรณาการและบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนด้วย โดยเฉพาะเรื่อง "ดิน-น้ำ-ป่าไม้"ซึ่ง ดิน ใช้ทฤษฎีจัดการพื้นที่ป่าเสื่อมโทรมทฤษฎีหญ้าแฝก และทฤษฎีแกล้งดิน ส่วน น้ำ ใช้ทฤษฎีกำจัดน้ำเสีย และ ป่าไม้ ใช้ทฤษฎีการพัฒนาพื้นที่ต้นน้ำลำธารและทฤษฎีป่าชายเลนและการจัดการทรัพยากรชายฝั่ง ซึ่งการสร้างความมั่นคงจากหลากหลายของแหล่งพลังงาน เทคโนโลยีท้องถิ่นแทนการนำเข้าเทคโนโลยีจากภายนอก ใช้พลังงานสะอาดลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดโลกร้อน เพื่อให้สอดคล้องกับแนวทางของรัฐบาล ที่ยึดหลักประชาชนเป็นศูนย์กลาง เศรษฐกิจพอเพียง และไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง ตามแผนพัฒนาพลังงานทดแทนการและเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานในระดับชุมชน โดยทิศทางพลังงานชุมชน ประจำปี 2560 จะมุ่งเน้นดำเนิน กิจกรรมที่สอดคล้องกับศักยภาพของชุมชน เพื่อตอบสนองต่อแผนการพัฒนาพลังงานทดแทนและการประหยัดพลังงาน โดยที่ชุมชนเองยังสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายด้านพลังงานต่อครัวเรือนได้อีกด้วย ในประเทศที่มีพื้นฐานของการผลิตภาคการเกษตรอย่างเช่นประเทศไทนเรานั้น แนวความคิด Zero waste ที่เกิดในภาคอุตสาหกรรมทำให้ขยายต่อไปสู่ภาคการผลิตทางเกษตรกรรม ต่างให้ความสนใจในวิธีการตามแนวคิด Zero waste agriculture ที่จัดการระบบการผลิตทางการเกษตรให้ปลอดวัสดุเหลือใช้ หรือ การทำให้ขยะเหลือน้อยที่สุดและกำจัดที่เหลือ (residue)ด้วยเทคโนโลยีที่มีประสิทธิผล รวมทั้งการลดการใช้ สารเคมีในการผลิตทางการเกษตร การผลิตปุ๋ยอินทรีย์ใช้เองและการนำขยะอินทรีย์มาแปรรูปเป็นปุ๋ยหมักโดยผ่านกระบวนการย่อยสลายด้วยไส้เดือนดิน กระบวนการผลิตกล้วยเล็บมือนางอบ ซึ่งเป็นผลไม้ประจำท้องถิ่นของภาคใต้และนิยมปลูกกันมากในจังหวัดชุมพร ขั้นตอนและกระบวนการผลิต การอบ การเลือกใช้บรรจุภัณฑ์ การจัดการของเสียที่เกิดจากกระบวนการผลิตและการจัดการภาพรวมของทั้งสายการผลิต ยังพบว่ามีการสูญเสียพลังงานในบ้างขั้นตอนไป ในส่วนของวัตถุดิบที่ไม่ผ่านมาตรฐานการบรรจุภัณฑ์ เช่น สีของผลิตภัณฑ์ไม่สม่ำเสมอ ขนาดและรูปร่างที่ไม่ได้มาตรฐาน เป็นต้น ซึ่งเราสามารถนำวัตถุดิบที่ไม่มาตรฐานการบรรจุภัณฑ์มาพัฒนาการนำขยะกลับมาแปรรูปใช้ใหม่ได้มากที่สุด เช่น การนำมาทำเป็นปุ๋ยหมักโดยผ่านกระบวนการย่อยสลายด้วยไส้เดือนดินหรือการนำไปประยุกต์เป็นผลิตภัณฑ์รูปแบบใหม่