รายละเอียดโครงการ

ในยุคทำการเกษตรไม่ว่าจะเป็น พืช ปศุสัตว์ แม้กระทั่งการทำประมง เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวัน มนุษย์จึงต้องเรียนรู้และพัฒนาขีดความสามารถในการใช้เทคโนโลยี เพื่อตอบสนองต่อความต้องการของมนุษย์ที่มีมากขึ้น เช่นความต้องการให้ผลผลิตเพิ่มขึ้น การลดต้นทุนการผลิต การลดการใช้แรงงาน การติดต่อสื่อสารถึงกันข้อจำกัดด้านระยะทางลดน้อยลงจากการใช้เวลาในการติดต่อที่ยาวนานในอดีตจึงเปลี่ยนไป เมื่อเทคโนโลยีการสื่อสารสามารถนำพาข้อมูลข่าวสารได้อย่างรวดเร็ว และเทคโนโลยีที่ทันสมัยสามารถทำการเกษตรที่เป็นเรื่องเหนื่อยยาก กลับกลายเป็นเรื่องที่ง่ายดาย (นายธีรพงศ์ มังคะวัฒน์,2554) ดังนั้น การนำเอาเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาผสมผสานเข้ากับงานด้านการเกษตร เพื่อจะนำมาช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆให้กับเกษตรกร เทคโนโลยีฟาร์มอัจฉริยะนั้นตั้งอยู่บนแนวคิดของการทำเกษตรสมัยใหม่ (Smart Farm) Smart Farm คือ การทำเกษตรอัจฉริยะมีการใช้ทรัพยากรอย่างถูกต้องแม่นยำ ตรงต่อความต้องการของการทำเกษตร ช่วยลดการสูญเสียทรัพยากร และยังช่วยลดต้นทุนการผลิต อีกทั้งสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันในแต่ละพื้นที่ส่งผลให้ได้ผลผลิตที่ต่างกัน เกษตรอัจฉริยะมีการบริหารจัดการพื้นที่อย่างเหมาะสมสามารถควบคุมผลผลิตได้อย่างสม่ำเสมอในแต่ละพื้นที่ (สิตาวีร์ ธีรวิรุฬห์,2559 ) การทำการเกษตรแบบอัจฉริยะนั้นจะมีต้องมีการกำหนดรูปการทำงานแบบขั้นตอน มีการเก็บข้อมูลเพื่อนำมาประเมินและวิเคราะห์การทำงาน และสามารถตรวจสอบที่ไปที่มาของผลผลิตพร้อมทั้งติดตามผล (กฤษดา ชื่นจิตต์,2559) อีกทั้ง แนวคิด Smart Farm หมายถึงเกษตรกรที่มีความรู้อย่างถ่องแท้เกี่ยวกับการประกอบอาชีพเกษตรกรรม สามารถวางแผนโดยรู้ถึงอุปสงค์ตลาดและเตรียมการผลิตให้สอดคล้อง รวมทั้งมีความสามารถในเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและในการแก้ปัญหาได้รวดเร็ว โดยการวิเคราะห์ข้อมูลรอบด้านเป็นองค์ประกอบในการตัดสินใจที่ตั้งอยู่บนหลักการและเหตุผล ตลอดจนรู้จักประยุกต์ใช้เทคโนโลยีในการเกษตร (ดร. ฤทัยชนก จริงจิตร,2556) นักวิจัยทั้งใน เอเชีย ยุโรป และอเมริกาได้ผสมผสานเทคโนโลยีด้านการเกษตรเข้ากับเทคโนโลยีด้านไอที (Information Technology) และอุปกรณ์สื่อสารเข้าด้วยกันเพื่อใช้ในการวางแผน การจัดการและควบคุม ในด้านการเกษตร เช่นการติดตั้งเซนเซอร์วัดอุณหภูมิในพื้นที่เพาะปลูก พื้นที่เลี้ยงสัตว์ หรือแม้กระทั่งในบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำ ความชื้นในโรงเรือน ทรานสดิวเซอร์วัดอัตราการไหลของท่อส่งน้ำในสวน ในฟาร์มหรือในโรงเพาะฟัก เซนเซอร์วัดพารามิเตอร์ต่างๆ ที่จำเป็นในการทำเกษตร โดยผู้ใช้งานจะเก็บค่าพารามิเตอร์ต่างๆเข้าสวนกลางแล้วไปประมวลผลเพื่อนำไปออกแบบการขั้นตอนการควบคุมต่อไป ด้วยเทคโนโลยีการส่งข้อมูลแบบต่างๆ ขึ้นอยู่กับความต้องการของประเภทการประกอบกิจการ ดังนั้นจากประโยชน์ของเกษตรอัจฉริยะจึงสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้เช่นกัน ปูนา (Rice field crab) เป็นสัตว์น้ำอีกชนิดหนึ่งที่น่าสนใจมากสามารถหาได้ตามท้องทุ่งนาข้าวทั่วไปในช่วงฤดูฝนซึ่งในปัจจุบันปูนาตามแหล่งน้ำธรรมชาติเริ่มมีจำนวนลงลดแต่ความต้องการของตลาดปูนามีความต้องการตลอดเวลา (พัชรี,2560) อีกทั้งมีความสำคัญด้านเศรษฐกิจสำหรับชาวประมงและเกษตรกรหลายย่อย เป็นที่รู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดีถือว่าเป็นปูที่มีความสำคัญต่อวิถีการดำรงชีวิตของคนเหล่านั้น นอกจากการขายสดแล้วยังสามารถนำมาใช้แปรรูปได้อีกหลากหลายอย่างเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับปูนา ในส่วนของการบริโภคปูนานั้น ปูนาถือว่าเป็นแหล่งโปรตีนและแคลเซียมชั้นดีนั้นสามารถหาได้ง่ายในนาข้าวและนำไปทำอาหารได้หลายชนิด เช่น นำปูไปดองไว้ใส่ในส้มตำหรือยำมะม่วง เนื้อใช้ทำลาบปู มันปูใช้ทำปูอ่อง ก้ามปูใช้ทำก้ามปูนึ่งนำไปจิ้มกับน้ำจิ้ม หรือนำก้ามไปผัดผงกระหรี่ ส่วนปูตัวเล็กๆ ชาวบ้านจะจับมาทำน้ำปูซึ่งเป็นอาหารพื้นเมืองอันเลื่องชื่อของภาคเหนือ น้ำปูใช้เป็นเครื่องชูรสอาหารให้มีรสชาติอร่อยยิ่งขึ้น เช่น นำน้ำปูมาใส่ในยำหน่อไม้ แกงหน่อไม้ ส้มตำ ตำส้มโอ นอกจากนี้ยังสามารถนำไปทำน้ำพริกน้ำปูแล้วรับประทานร่วมกับหน่อไม้ต้ม(นิตยา , 2552) ในส่วนของทางด้านการตลาดนั้น สามารถ ขายได้ทั้งแบบสดและแบบดอง หรือจะนำมาแปรรูปเป็นน้ำพริกเผากะปิปู ซึ่งสามารถขายส่งได้ตามร้าน อาหารก็สร้างรายได้ต่อหลายบาทเดือน โดยจากปูนาตัวเล็ก ๆ ที่เอาไปใช้ใส่ส้มตำนั้นแบบสดที่ยังไม่ได้ดอง จะสามารถนำมาขายได้กิโลกรัมละ 80-100 บาท ส่วนปูตัวใหญ่ที่กำลังจะลอกคราบหรือที่เราเรียกกันว่า ปูนิ่ม จะขายได้กิโลกรัมละ 1,200 บาท นอกจากนี้ทางภาคเหนือ เช่น จังหวัดเชียงใหม่ ยังมีการนำมาแปรรูปปูนาต่าง ๆอีก เช่น ปูนาดอง ราคากิโลกรัมละ 150 บาท น้ำปูนาหรือน้ำปู ราคากิโลกรัมละ 380 บาท ปูนาอ่องหรือมันปูอ่อง ราคากิโลกรัมละ 200 บาท และอื่น ๆ มากมาย น้ำพริกปูนา 80 กรัม กระปุกละ 60 บาท ปูนาทอดกรอบ ปูนาต้ม ปูนานึ่ง เป็นต้น ซึ่งเพิ่มมูลค่าให้กับปูนาและ เป็นที่สนใจต่อผู้บริโภคในปัจจุบัน เป็นอย่างมาก (อภิชาติ ,2560) หากมองในด้านผลผลิตของปูนาตามธรรมชาติในปัจจุบัน พบว่า การจับปูนาตามธรรมชาติมีปริมาณลดลงทุกปี เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมทั้งดิน น้ำ ต้นไม้ อุณหภูมิ การใช้สารเคมีเพื่อฆ่าแมลงและกำจัดวัชพืช และการใช้ปุ๋ยเคมี สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นการทำลายระบบนิเวศ หรือสภาพแวดล้อมแหล่งอาศัยของปูนา ส่งผลให้ปูนาตามธรรมชาติลดลง และไม่เพียงพอต่อความต้องการของผู้บริโภค แต่ปัจจุบันสามารถเพาะเลี้ยงปูนาเพื่อมาทดแทนผลผลิตจากธรรมชาติได้ทั้งในบ่อดินและบ่อซีเมนต์ (นิตยา, 2552) ทั้งนี้การเพาะเลี้ยงปูนาอาจจะเป็นแนวทางที่สามารถผลิตปูนามาทดแทนปูนาจากธรรมชาติ และหากมีการพัฒนาระบบการเลี้ยงปูนาที่มีความแม่นยำในการจัดการ สามารถควบคุมการผลิต และลดต้นทุน เช่น การใช้ระบบอัจฉริยะในการเลี้ยง เราก็จะสามารถยกระดับการเลี้ยงปูนาไทยและต่อยอดสู่ตลาดโลกได้ ทางผู้วิจัยจึงมีแนวคิดที่จะพัฒนาแนวทางการเลี้ยงปูนาด้วยนวัตกรรมโรงเรือนอัจฉริยะขึ้นมา โดยในโรงเรือนนี้จะประกอบไปด้วย 4 ส่วนด้วยกัน คือ 1.โรงเรือนปิดที่มีการควบคุมอุณหภูมิ 2. บ่อเลี้ยงปูนาที่มี ระบบอัจฉริยะ ได้แก่ เซนเซอร์วัดค่าต่าง ๆ เช่น อุณหภูมิ คุณภาพน้ำ โดยแบ่งเป็น 3 โซน ได้แก่ คอนโดพ่อแม่พันธุ์ปูนา บ่อเลี้ยงปูนาขนาดตลาด และบ่อเลี้ยงลูกพันธุ์ปูนา 3. ระบบหมุนเวียนน้ำอัจฉริยะ และ 4.ระบบบำบัดน้ำด้วยเทคโนโลยีการใช้ถ่านชีวภาพเพื่อกรองและบำบัดน้ำ ทั้งนี้ยังเป็นการส่งเสริมให้เกษตรกรมีการเลี้ยงแบบลดต้นทุนและดำเนินรอยตามแนวพระราชดำริของพระเจ้าอยู่หัวฯ คือ การใช้ชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อความมั่นคง และยั่งยืนต่อไป