รายละเอียดโครงการ

การทำการเกษตรในปัจจุบันเกษตรกรพึ่งพาปัจจัยการผลิตจากภายนอกเป็นหลัก ทำให้ได้ผลกำไรจากกการเพาะปลูกพืชน้อย หรือประสบปัญหาขาดทุนเนื่องจากต้องซื้อปัจจัยการผลิตทุกครั้ง โดยขาดแนวคิดของการพึ่งพาตนเองในการที่จะลดการซื้อปัจจัยการผลิต เช่น วัสดุเพาะกล้า วัสดุปลูก และปุ๋ยหมักที่ได้จากการนำวัสดุเหลือใช้จากการเกษตรในแหล่งผลิตนั้นนำกลับมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดนั้น จึงเป็นแนวทางที่สามารถช่วยลดต้นทุนด้านปัจจัยการผลิตให้แก่เกษตรกรได้ เพื่อสนองพระราชดำริภายใต้โครงการพระราชดําริ เกษตรอินทรีย์เศรษฐกิจพอเพียง นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับในสภาพปัจจุบันที่ประสบปัญหามลภาวะจากขยะเหลือใช้เหล่านี้ จึงต้องมีการจัดการขยะเหลือศูนย์ หรือ Zero Waste ที่ผ่านมาการนำเอาวัสดุอินทรีย์ (Organic Waste) เหลือใช้จากการเกษตรมาใช้เป็นปุ๋ย และวัสดุปรับปรุงดิน ทั้งนี้เพราะวัสดุเหลือใช้บางชนิดมีคุณสมบัติและองค์ประกอบที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของพืชและการปลดปล่อยธาตุอาหาร วัสดุเหลือใช้ที่นำมาศึกษาในครั้งนี้ ได้แก่ ฟางข้าว เศษใบไม้ ซังข้าวโพด และเศษวัสดุทางการเกษตรอื่นๆ โดยเฉพาะฟางข้าว และซังข้าวโพดนั้น เกษตรกรมักจะกำจัดโดยการเผาทิ้ง ซึ่งก่อให้เกิดมลภาวะทางอากาศ ดังนั้นโครงการนี้จึงเป็นงานที่มีความสำคัญอย่างมากต่อการยกระดับความเป็นอยู่ของเกษตรกรด้านการลดต้นทุนปัจจัยการผลิต และการจัดการขยะเหลือใช้จากการเกษตร อีกทั้งยังช่วยลดมลภาวะทางอากาศ โดยทำการศึกษากรรมวิธีการหมักที่มีผลต่อคุณสมบัติทางเคมีของวัสดุตั้งต้น และศึกษาถึงอัตราส่วนที่เหมาะสมของวัสดุเหลือใช้ เพื่อผลิตวัสดุเพาะกล้าและวัสดุปลูกที่มีคุณสมบัติที่ดีใกล้เคียงกับวัสดุเพาะกล้าสำเร็จรูปนำเข้าจากต่างประเทศ และวัสดุปลูกที่มีขายตามท้องตลาดทั่วไป ซึ่งองค์ความรู้ที่ได้จากโครงการนี้ จะนำไปสู่การพัฒนาการทำการเกษตรแบบยั่งยืน เกษตรกรสามารถพึ่งพาตนเองได้