รายละเอียดโครงการ

แม่น้ำสายหลักที่เป็นเหมือนกระดูกสันหลังของประเทศไทย คือแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งเป็นการรวมกันของแม่น้ำสายหลัก 4 สาย คือ ปิง วัง ยม และ น่าน ซึ่งทั้งสี่สายมีต้นกำเนิดอยู่ในพื้นที่ภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย ซึ่งในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม มีการใช้สารเคมีจำนวนมาก ซึ่งส่วนที่เหลือ หรือส่วนที่สามารถชะล้างได้จะถูกชะล้างลงสู่แม่น้ำสายหลักทั้งสี่สาย และไหลไปปนเปื้อนรวมกันในแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งถูกนำไปใช้อุปโภค บริโภค กันทั่วทั้งประเทศ ทำให้คนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการใช้สารเคมีได้รับสารพิษตกค้างจากการทำการเกษตรในพื้นที่ภาคเหนืออย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ การใช้สารเคมีของเกษตรกรในภาคเหนือในปัจจุบันมีปริมาณที่เพิ่มมากขึ้นทุกปี และสารเคมีก็อันตรายและมีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น ทั้งนี้เนื่องจากความเคยชินของเกษตรกรที่ได้รับคำแนะนำจากร้านขายสารเคมี และอีกประการหนึ่งความรู้ของเกษตรกรเกี่ยวกับอันตรายและความรู้พื้นฐานที่มีน้อยส่งผลให้มีการใช้สารเคมีมากขึ้น ซึ่งนอกจากเป็นอันตรายแล้วยังทำให้ต้นทุนการผลิตของเกษตรกรมากขึ้นด้วย ดังนั้น จึงมีความจำเป็นเร่งด่วนในการให้ความรู้แก่เกษตรกรในกระบวนการ ลด ละ เลิก การใช้สารเคมีทางเกษตร โดยการพัฒนาทั้งกระบวนการ ตั้งแต่ การพัฒนาคุณภาพพื้นที่ดิน การคัดเลือกเมล็ดพันธุ์พืช การจัดการศัตรูพืชโดยใช้สารชีวภัณฑ์ การพัฒนาสู่มาตรฐานการผลิตอาหารปลอดภัย ตั้งแต่ GAP พัฒนาไปสู่ระบบการผลิตแบบอินทรีย์ ซึ่งเป็นระบบการผลิตที่ปลอดภัย และสามารถลดต้นทุนการผลิตได้อย่างยั่งยืน ซึ่งในการผลิตพืชจะมีระบบการใช้ปุ๋ยเคมีเป็นหลัก ซึ่งเมื่อปุ๋ยเคมีมีราคาแพง ทำให้มีปัญหาเรื่องต้นทุนการผลิต ทำให้เป็นหนี้สิน เมื่อมองประโยชน์ของการอนุรักษ์ดินแล้ว ชุมชนสามารถปรับปรุงดินให้เหมาะสมกับการทำการเกษตรกรรมได้ โดยการใส่อินทรียวัตถุลงสู่ดิน ซึ่งปุ๋ยหมักเป็นสารอินทรีย์ที่มีความสำคัญมาก สามารถผลิตได้เอง เป็นการใช้เศษวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรให้เกิดประโยชน์ และสามารถเพิ่มผลผลิตจากกดินได้ ดังนั้น การส่งเสริมการผลิตปุ๋ยมูลไส้เดือนดินเพื่อนำปุ๋ยมูลไส้เดือนดินไปใช้ในการเกษตรกรรม เพื่อเพิ่มความสมบูรณ์ของดิน และเป็นการปรับสภาพโครงสร้างดินให้เหมาะสมกับการผลิตพืชด้วย