รายละเอียดโครงการ

การเรียนการสอนด้านสถาปัตยกรรมของสถาบันการศึกษาในประเทศไทย มีความมุ่งหวังให้บัณฑิตที่จบการศึกษาไป มีความรู้ความสามารถในการประกอบวิชาชีพที่ได้มาตรฐาน สถาบันการศึกษาในแต่ละแห่ง จึงให้ความสำคัญกับกระบวนการสร้างองค์ความรู้ให้เกิดกับนักศึกษา ซึ่งมีความแตกต่างกันตามแต่วัตถุประสงค์และการออกแบบบัณฑิตที่พึงประสงค์ของแต่ละสถานบันการศึกษา เพื่อให้นักศึกษาสามารถนำองค์ความรู้ด้านการออกแบบสถาปัตยกรรมไปประยุกต์ใช้สำหรับการประกอบวิชาชีสถาปัตยกรรม ในขั้นตอนการสร้างองค์ความรู้นั้น สถาบันการศึกษาจะต้องมีการสร้างกระบวนการที่สามารถกำหนดจุดมุ่งหมายให้นักศึกษาเกิดการเรียนรู้ในการหาข้อมูลหรือทฤษฎีต่างๆ มาเป็นข้ออ้างอิง จนสามารถเกิดการเรียนรู้ได้ใน 2 ด้านได้แก่ (วิมลสิทธิ์ หรยางกูลและคณะ, 2554) 1. การเรียนรู้ที่เกิดจากกระบวนการสัมพันธ์ (Associative Process) 2. การเรียนรู้ที่เกิดจากกระบวนการทางปัญญา (Cognitive Process) เพื่อให้นักศึกษานำผลที่ได้จากการเรียนรู้ทั้ง 2 ด้าน ไปประยุกต์ใช้ในการออกแบบสถาปัตยกรรมและการประกอบวิชาชีพสถาปัตยกรรมในอนาคต ดังนั้น กระบวนการการเรียนการสอนเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ นอกจากจะต้องสอดคล้องกับผลที่จะได้รับจากกระบวนการแล้ว ยังต้องสอดคล้องกับแนวนโยบายของแต่ละสถาบันการศึกษา ที่จะสามารถสร้างบัณฑิตทางด้านสถาปัตยกรรมที่มีอัตลักษณ์เฉพาะตัว ที่สอดคล้องกับบริบทและแนวนโยบายของแต่ละมหาวิทยาลัย บนมาตรฐานของวิชาชีพสถาปัตยกรรมควบคุม มหาวิทยาลัยแม่โจ้ เป็นมหาวิทยาลัยที่มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นด้านการเกษตร ที่กำหนดเป้าหมายหลักของการพัฒนา โดยให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ที่เท่าทันการเปลี่ยนแปลงของโลกความเป็นจริง จึงได้มีการกำหนดยุทธศาสตร์ในการพัฒนามหาวิทยาลัยสู่การเป็น “มหาวิทยาลัยแห่งชีวิต” โดยกำหนดแนวทางการพัฒนาออกเป็น 3 ระยะ ได้แก่ 1. มหาวิทยาลัยเกษตรอินทรีย์ 2555 – 2559 ที่มุ่งเน้นด้านการเกษตรที่กลับคืนสู่วิถีธรรมชาติ 2. มหาวิทยาลัยสีเขียว 2560 – 2564 ที่มุ่งเน้นด้านการสร้างสมดุลกับธรรมชาติ 3. มหาวิทยาลัยเชิงนิเวศ 2565 – 2569 ที่มุ่งเน้นด้านการสร้างสมดุลในการอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติอย่างยั่งยืน การกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาดังกล่าว นอกจากเป็นสิ่งที่กำหนดทิศทางในการพัฒนาด้านการบริหารมหาวิทยาลัยแล้ว ยังหมายรวมถึงการกำหนดทิศทางการพัฒนาองค์ความรู้ให้กับนักศึกษา โดยการสอดแทรกแนวความคิดเชิงนิเวศในการเรียนการสอน โดยมหาวิทยาลัยแม่โจ้ มีอัตลักษณ์อันโดดเด่นด้านการผลิตบัณฑิตที่คุณภาพด้านการเกษตร ที่มีความพยายามน้อมนำเอาแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชการที่ 9 มาประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอน เพื่อสอดแทรกแนวคิดความพอเพียงให้เป็นอัตลักษณ์และลักษณะเฉพาะตัวของบัณฑิตของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จึงเป็นที่มาของการเรียนการสอนด้านภูมิสังคม ในระดับบัณฑิตศึกษา ที่มุ่งหวังให้บัณฑิตที่จบการศึกษาไป นำเอาแนวความคิดดังกล่าวไปประยุกต์ใช้ในส่วนงานของตนเองในการพัฒนาเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืน ที่มีความสอดคล้องกับปัญหาและบริบทของแต่ละพื้นที่ ซึ่งถือว่า เป็นหลักสูตรต้นแบบที่ได้น้อมนำเอาพระราชปรัชญาของพระองค์ท่านมาประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอนระดับอุดมศึกษา ทั้งยังเป็นแนวทางที่สอดคล้องกับวิสัยทัศน์ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จากแนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนที่เป็นอัตลักษณ์ที่สอดคล้องกับแนวทางการพัฒนามหาวิทยาลัยแม่โจ้ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบสิ่งแวดล้อม หลักสูตรสถาปัตยกรรม ที่มีการเรียนการสอนสถาปัตยกรรมให้กับนักศึกษา โดยเริ่มตั้งแต่ปีพ.ศ. 2552 เป็นต้นมา ได้เล็งเห็นถึงคุณค่าและความสำคัญขององค์ความรู้ด้านภูมิสังคม ประกอบกับมีความต้องการที่จะสร้างอัตลักษณ์ด้านการเรียนการสอน ที่น้อมนำแนวคิดภูมิสังคมมาปรับใช้และประยุกต์เข้ากับการเรียนกาสอนสถาปัตยกรรม เพื่อสอดแทรกแนวความคิดภูมิสังคมให้กับบัณฑิตที่มีอัตลักษณ์ด้านความคิดที่มีความเฉพาะตัว ให้สอดคล้องกับวิสัยทัศน์ของมหาวิทยาลัย ดังนั้น หากสามารถประยุกต์แนวความคิดภูมิสังคมสำหรับการเรียนการสอนสถาปัตยกรรมได้ นอกจากจะทำให้บัณฑิตที่จบจากการศึกษาไปจากหลักสูตรสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยแม่โจ้ มีความรู้ความสามารถในด้านการประกอบวิชาชีพสถาปัตยกรรมแล้ว บัณฑิตน่าจะมีแนวความคิดด้านภูมิสังคมที่เพียงพอสำหรับการเริ่มต้นในการกลับไปมองถิ่นที่เกิดของตนเอง และสามารถประยุกต์ใช้องค์ความรู้ด้านสถาปัตยกรรมและแนวความคิดภูมิสังคมมนการพัฒนาถิ่นที่เกิดละชุมชนของตนเอง อีกทั้งยังเป็นแรงขับเคลื่อนในระดับชุมชนที่สอดคล้องกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อสนองเจตนารมณ์ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ในการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน